روز چهارشنبه صدای آژیر خطر پتروشیمی بوعلی ماهشهر به صدا در آمد تا صدای این آژیر در شب پنجشنبه در دماوند به گوش زنگنه برسد. وزیر نفت دولت تدبیر و امید پس از گذشت 30 ساعت از خطری که موجب نابودی بندر ماهشهر می شد بدون حضور مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی در ماهشهر حضور یافت و استراتژی خاموش شدن آتش با تمام شدن نفتا موجود در مخزن را در پیش گرفت.

واحد  PX8003 پتروشیمی بوعلی ماهشهر بلندترین برج پتروشیمی ایران در روز چهارشنبه دچار حریق می شود. آتشی که منجر شد واحدهای کناری این مخزن از مدار خارج شوند که با بسیج نیروهای عملیاتی و حضور بالگردهای آتش نشانی در ساعت 17:25 همان روز چهارشنبه خاموش شود ولی بعلت سهل انگاری حرارت رها شده به حال خود نشتی باقی مانده را گرم کرده و در ساعت 5 صبح روز پنجشنبه این بار مخزن C2001 را دچار حریق می کند تا وضعیتی بسیار فجیع‌تر از آتش‌سوزی روز چهارشنبه با نشت نفتا از مخزن C2001 صورت پذیرد. فاجعه ای که فاصله 30 متری آتش نشانان با مخزن و وزش شدید باد هر لحظه بر شدت آن می افزود با سوء مدیریت و عدم وجود فرماندهی کنترل آتش همراه شد تا هشدار خطر تسری آتش به پتروشیمی تندگویان که در مجاورت پتروشیمی بوعلی بوده را به صدا در آید. خطری که در صورت وقوع موجب انفجاری مشابه انفجار بمب های هیدروژنی و تبدیل کل ماهشهر به خاکستر بعلت وجود مخازن هیدروژنی در پتروشیمی تندگویان بود و در این بین وزیر نیرو همچنان در سفر تفریحی خود به دماوند به سر می برد تا اینکه بالاخره زنگنه در شب پنجشنبه پس از 30 ساعت در منطقه وقوع حادثه حاضر شود و به عدم وجود فرماندهی کنترل آتش اذعان کند:

عملیات مهار آتش فرمانده ندارد و باید هرچه سریعتر فرمانده ای متخصص و کاردان برای این عملیات انتخاب شود. اینجانب نیز تا زمانی که آتش به طور کامل خاموش شود برای پشتیبانی و نظارت در منطقه می مانم.

رسانه های دولتی و اصلاح طلب نیز برای پوشاندن ضعف های چشمگیر در حل این مساله در وزارت نفت از عادی بودن شرایط اطفا خبر می دادند تا اوضاع بحرانی منطقه، مسئله ای ساده ترسیم شود.

تاخیر سی ساعته زنگنه از حضور در ماهشهر، عدم وجود فرمانده عملیات مهار آتش و عدم حضور مرضیه شاهدایی مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی پس از گذشت 30 ساعت از آتش عظیم پتروشیمی بوعلی از اصلی ترین سوالاتی است که دولت تدبیر و امید می بایست به آن پاسخ دهد.

حضور زنگنه در ماهشهر همراه با در اختیار گرفتن فرماندهی مهار آتش نبود چرا که وی در مصاحبه ای، خاموش شدن آتش را به پایان یافتن مواد موجود در مخزن واگذار کرد و گفت:

مقداری از مواد هیدروکربوری مخزن دیشب تخلیه شده است و باقی مانده آن هم چند ساعتی می سوزد و تمام می شود اما همه تلاشمان را به کار می بریم تا آتش مخزن را هرچه سریع تر خاموش کنیم.

تأخیر در رسیدن امکانات و هماهنگ نشدن نیروها و تجهیزات کم و تصمیم زنگنه مبنی بر اینکه اجازه دهند این مخزن در همان حالت اشتعال قرار داشته باشد بر خطرات موجود افزود چرا که به دلیل دفرمه‌شدن مخزن و تشدید احتمال پارگی بدنه مخزن، نفتای باقی مانده در مخزن به همراه آتش همراهش همه جا را به آتش می‌کشید و هر آنچه در اطرافش داشت را ویران می‌کرد که البته با تاخیر فراوان تیم عملیاتی تغییر رویه داده و به عملیات خفه کردن آتش روی می آورد.

در کنار ضعف های شدید مدیریتی در اطفاء حریق، عدم حضور معصومه ابتکار و تحرکات سازمان محیط زیست در خوزستان بر ناکارآمدی این دولت افزود چرا که نتیجه سوختن مواد موجود در مخازن پتروشیمی بوعلی، تیره شدن آسمان بندر 154 هزار نفری ماهشهر از دودهای سمی سرطان زا بود. ابتکار و تیم مدیریتی وی نیز تعطیلات عید فطر را بر حل معضل زیست محیطی هوای ماهشهر ترجیح دادند تا هیچ خبری از تشکیل ستاد بحران از سوی این سازمان در منطقه و انجام عملیات فوری پاکسازی محیط اعلام نشود تا بنا به اظهارات مدیرکل حفاظت محیط زیست خوزستان همه امیدها برای پاکسازی هوای ماهشهر به باد خلاصه گردد چرا که وی در اظهاراتی آلوده بودن دود ناشی از آتش سوزی در پتروشیمی ماهشهر را تایید کرد ولی در عین حال اظهار داشت: بنده با همکاران جهت وزش باد را بررسی کردیم که مشخص شد جهت وزش باد خوشبختانه به سمت دریا است. بنابراین این دود خطری برای مردم ماهشهر و بندر امام ایجاد نمی‌کند.

به نظر می رسد بی‌تفاوتی محض به مسائل ایمنی، امنیتی و زیست محیطی در دولت یازدهم بار دیگر در این حادثه خود را نشان داد. بی تفاوتی ای که از انتخاب مدیران به سبک قبیله ای منشاء گرفته و نتیجه دریافت حقوق های چند ده میلیون تومانی به جای خدمت رسانی به مردم و حل مشکلات کشور در دولت روحانی بوده است.